به خودت نگاه کن...

 


آنگاه که غرورکسی رو له میکنی

آنگاه که کاخ آرزوهای کسی رو ویران میکنی

آنگاه که شمع امید کسی رو خاموش می کنی،

آنگاه که بندهای را نادیده می انگاری ،

آنگاه که حتی گوشت رو میبندی تا صدای خرد شدن غرورش رو نشنوی ،

آنگاه خدا رومی بینی وبنده خدا رو نادیده می گیری ،

میخواهم بدانم،

دستانت را به سوی کدام آسمان دراز میکنی تا برای

خوشبختی خودت دعا کنی؟

"سهراب سپهری"